Tieners, you gotta love ‘em. Die van mij vindt wandelen oeresaai. “Je weet toch,” zei ze, “dat ik alleen maar meega voor het lekkere eten achteraf?” Dus gaf ik haar een opdracht: zoveel mogelijk verschillende soorten paddenstoelen spotten. Missie dubbel geslaagd, want paddenstoelen vonden we bij de vleet én dochterlief genoot met volle teugen van de wandeling (en niet alleen van het eten achteraf). We strekten onze benen in grenspark Kempen-Broek en volgden er de rode route in wandelgebied Tösch-Langeren. In deze post vertel ik je waarom dit de perfecte herfstwandeling is. Een fotoreportage van de paddenstoelen vind je hier.
Een lappendeken van landschappen
Grenspark Kempen-Broek is een 250km2 groot gebied op de grens van Belgisch Limburg en de Nederlandse provincies Limburg en Noord-Brabant. Omdat het een aaneenschakeling van natuurgebieden is, vormt het een lappendeken van landschappen: moerassen, vennen, bossen, heidegebieden, hooi- en weilanden, akkers en beekvalleien.
Één van die beekvalleien is de vallei van de Bosbeek, een waterloop van 24km lang die in vele meanders naar de Maas kronkelt. De beek wordt ook wel de Oeterbeek genoemd, een naam die terug te vinden is in de toponiemen Opoeteren en Neeroeteren.
Wandelgebied Tösch-Langeren is het meest zuidelijke natuurgebied van het grenspark. Het 84ha grote gebied strekt zich uit langs de Bosbeek tussen Neeroeteren en Maaseik. De beek vormt hier de natuurlijke scheiding tussen twee totaal verschillende landschappen. Tösch, ten zuiden van de Bosbeek, is een moerassig gebied met broekbossen, poelen, ruigtes en struwelen. In het hoger en droger gelegen Langeren ten noorden van de beek, bepalen akkers en weilanden het uitzicht.
Een kasteel en vreedzame grazers
Om iedereen — en vooral de tienerdochter, want met een hangende lip is het niet vlot wandelen — tevreden te houden, koos ik de rode route van 7,4km lang uit. In mijn verkoopspraatje vermeldde ik natuurlijk ook het kasteel van Wurfeld, alsook de konikpaarden en schotse runderen die het natuurgebied begrazen.
Hoewel het kasteel van Wurfeld teruggaat tot de 17de eeuw en de oude kern bewaard bleef in het huidige kasteel, is daar aan de voorgevel van het huidige gebouw niets meer van te merken. Verschillende recente uitbouwsels en terrassen voor het gebouw benadrukken bovendien de eclectische stijl. Om die reden was het kasteel niet meteen wat ik verwacht had (ik heb een zwak voor middeleeuwse burchten), maar het mooie park en de lange dreef naar de Kapelweg vormen wel de ideale instapplaats voor deze wandeling.
Wandelgebied Tösch-Langeren heeft naast de rode trouwens nog meer wandelroutes te bieden, variërend in lengte van 1,6km — voor erg weerspannige tieners — tot 9,5km. Meer info daarover vind je hier.
De perfecte herfstwandeling
Het initiële zuchten en puffen maakte bij mijn dochter al snel plaats voor heerlijke verwondering. Na de start aan het kasteel en zijn agrarische omgeving, kwamen we terecht in het vochtige mozaïeklandschap van Tösch: poelen en vijvers, maar ook wandelpaden gehuld in prachtige herfsttinten (“Zo mooi, mama”). Al snel vonden we een eerste paddenstoel en toen nog één, en nog één …
Dochterlief in haar nopjes omdat zij de paddenstoelen meestal als eerste spotte; moeder meer dan happy om ze vast te leggen op beeld. En mijn man, die keek ernaar, zag dat het goed was en zei: “Dit is toch echt de perfecte herfstwandeling!” Zeker weten, schat!
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!